بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (جمعه ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱) ❗️بسته خبری ایراس از حوزه اوراسیا (چهارشنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۱) پیامدهای تحریمها علیه روسیه واقعیتهای توافق هستهای اوکراین اشتراکات موسیقی ایران و پاکستان مهمترین زنان تاثیرگذار در سیاست روسیه بیوگرافی جمشید گیوناشویلی ایران شناس شهیر گرجی حلقههای یک زنجیره دورنمای نفوذ ترکیه در آسیای مرکزی چین پس از حمله ایران به اسرائیل خواستار خویشتنداری شد.
مقام اول و عنوان بدبین ترین زن سیاست روسیه به والنتینا ماتوینکو، رئیس شورای فدراسیون که رسما نفر سوم کشور روسیه محسوب میشود، میرسد.
صادرات روسیه به کشورهای آسیایی پس از تغییر جهت عرضه به سایر بازارها در پایان سال 2023 افزایش یافت
جشنهای سال نو گذشت و برخی از پیش بینیها و اظهارات خوش بینانه به واقعیت تبدیل نشد.
با توجه به افزایش قیمت جهانی انرژی در دهه 2000، شرکتهای انرژی روسیه، حضور خود در بازارهای خارجی را تنوع بخشیدند و در سالهای بعد هم مشارکت آنها در پروژههای تولید نفت و گاز در کشورهای CIS، شمال و غرب آفریقا، آمریکای لاتین، منطقه آسیا و اقیانوسیه و خاورمیانه افزایش پیداکرد.
به گفته کریل رودیونوف، کارشناس انرژی، بر اساس نتایج اولین پورتال در سال 2024، کمبود نفت در بازار 840 هزار بشکه در روز خواهد بود. و در پایان سال 2023، عرضه 710 هزار بشکه در روز از تقاضا فراتر رفت، یعنی اوپک پلاس توانست وضعیت را تغییر دهد.
دومین سرمایه گذار بزرگ روسیه از نظر ساخت و ساز در زمینه انرژی خورشیدی تجدید پذیر سولار سیستم است که شرکت آن در منطقه پودولسک در مسکو واقع شده است.
هند یکی از اولین کشورهایی بود که استقلال جمهوری آذربایجان در دسامبر ۱۹۹۱ را به رسمیت شناخت و در فوریه ۱۹۹۲ روابط دیپلماتیک با آن برقرار کرد. همچنین، توافق برای ایجاد کمیسیون بین دولتی هند و آذربایجان در زمینه همکاریهای تجاری، اقتصادی، علمی و فناوری به هند اجازه داد تا روابط قویتر و معنیداری با آذربایجان برقرار و فرصتهای جدیدی برای مشارکت و منافع متقابل ایجاد کند. اما در دهههای اخیر، نفوذ چین در اوراسیا و خصومت بین هند و پاکستان، تلاشهای هند برای ایجاد ارتباط مستقیم برای روابط تجاری و اقتصادی قوی با منطقه قفقاز را مختل کرده است.
امروزه، در قفقاز جنوبی، مانند بسیاری از زیرسیستمهای منطقهای دیگر، حضور "جنوب غیرغربی" و جهانی در حال گسترش است. از این نظر، هند همچنان برجستهترین نقش را ایفا میکند. دهلی نو از بسیاری جهات عاملی است که میتواند بر فرآیندهای مختلف منطقهای تأثیر بگذارد. وجود شاخصهای چشمانداز بلندمدت برای حضور در سطح منطقه (اجرای کریدورهای حملونقل)، ایجاد ماهیت استراتژیک روابط هم با مراکز کلیدی قدرت در قفقاز جنوبی و هم مستقیماً با کشورهای منطقه در سطح دوجانبه، نشان دهنده امکان تبدیل شدن به بازیگری است که میتواند نه تنها بر فرآیندهای منطقه تأثیر بگذارد، بلکه آنها را تعیین کند. رویکرد هند به قفقاز جنوبی نه تنها با منافع روسیه و ایران در منطقه سازگار است، بلکه مکمل آنها نیز میباشد. در این راستا، بحث در مورد مسائل منطقهای در پلتفرمهای بینالمللی موجود با مشارکت روسیه، ایران و هند (مثلاً EAEU و BRICS) که ایران قبلاً به آنها پیوسته است، ممکن است جالب باشد. در عین حال، حداقل دو نقطه تضاد منافع با ترکیه قابل شناسایی است. در این راستا نمی توان مخالفت آنکارا را در درجه اول در سطح سیاسی و دیپلماتیک رد کرد. به نوبه خود، منافع روسیه و هند در قفقاز جنوبی نه تنها با هم تضاد ندارند، بلکه مکمل یکدیگر هستند. هدف هند جایگزینی مواضع مسکو نیست. در مقابل، حفظ وضعیت موجود، کاهش احتمال درگیری با حمایت از متحد روسیه را ترویج میکند و منطقه و ارمنستان را به عنوان پیوندی با اتحادیه اوراسیا میداند.
علیرغم شعارهای بلندپروازانه اعلام شده از سوی ایران، روابط تجاری این کشور با روسیه به نظر نمیرسد جهشی قابل توجه داشته باشد.