هنر تزیین کامیون، هنری است در فرهنگ آسیای جنوبی که در پاکستان دیده می‌شود و شامل حکاکی گلهای پر نقش و نگار و خوشنویسی با پیامهای اجتماعی است که به طور استادانه ای متفاوت با یکدیگر تزیین شده است. این کامیون ها حاوی عناصر فرهنگی پاکستان با تصاویر شاعران مشهور، خوانندگان، سخنان چهره های محبوب و غیره هستند. این هنر برای پاکستانی ها چیزی فراتر از وسایل نقلیه هستند و در فرهنگ پاکستان اهمیت دارند.
محمد اعجاز مغول که یک هنرمند قدیمی کامیون است میگوید وقتی کامیون ها را تزیین می کنیم امیداریم مردم با عشق آن را ببینند. او این کار را از پدرش آموخته و در ادامه می گوید وقتی کامیونی تزیین می شود، آن را مانند عروس می دانیم و از آن مراقبت می کنیم.
هنر تزیین کامیون در طول جنگ افغانستان آغاز شد، زمانی که کامیون های تزئین شده بین دو کشور پاکستان و افغانستان خدمات رسانی می کردند و توسط نیروهای آمریکایی مستقر در سراسر کشور به عنوان کامیون های جینگل نیز شناخته می شدند. این یک اصطاح عامیانه بین نظامیان بود که به دلیل صدای جیر جیر تزیینات آویزان روی کامیون ها ایجاد می شد.
کامیون های جینگیل بینگیل در اکثر بزرگراه های ملی پاکستان و در برخی مناطق کشور همسایه آن، یعنی افغانستان مشاهده می شوند و چشم انداز عجیبی را در این بزرگراه ها ایجاد می کنند. همه این کامیون ها، از سر تا پایشان با وسایل مختلف تزئین و رنگ آمیزی شده اند.
در هند نیز هنر تزیین کامیون وجود دارد، اما ساده تر از کامیون‌های پاکستانی تزئین می شوند. این طرح ها در هند شامل خوشنویسی، نقاشی های فانتزی از گل، قلب، طاووس، خوانندگان عامیانه، فرشتگان و حتی درجه داران ارتش است.
این هنر تأثیر زیادی بر فرهنگ عامه کشور دارد، زیرا پیام های اجتماعی را به نمایش می گذارد و رسانه ای جذاب برای افزایش آگاهی فرهنگی در مورد مسائل اجتماعی در پاکستان همچون آموزش، پایان دادن به برده داری، حقوق زنان و یا حتی به عنوان پیامی به سیاستمداران برای مقابله با مشکلاتی مانند فقر در کشور است.
رانندگان کامیون از طریق این رسانه ارتباطی، برای افزایش آگاهی در مورد مسائل مهم استفاده می کنند. برای مثال در یکی از این تزیین ها، دختر جوانی را می بینیم که با کتابی در دست لبخند می زند. این نقل قول به زبان اردو نقاشی شده است -من می خواهم درس بخوانم و من نور تو هستم -که نشان می دهد چگونه با آموزش، یک زن می تواند منبع قدرت و نوآوری برای خود، خانواده و کشور شود.
راننده کامیون های بومی پاکستانی زمان بسیار زیادی را با کامیون های خود می گذرانند. در واقع آن ها به جای اینکه بیشتر وقت خود را به همسرشان اختصاص دهند، به کامیونشان اختصاص می دهند و آن را به چشم عروس خود می بینند.! در بسیاری از موارد، این توجه بیش از حد به کامیون ها، باعث طلاق گرفتن زوج های جوان در این کشور می شود.
با توجه به سیستم ریلی ضعیف در پاکستان، از ۲۰۰هزار کامیون تزیین شده در این کشور برای حمل و نقل کالاهایی همچون گندم، مصالح، میوه،پنبه و … استفاده می شود. این کامیون ها هر چند سال یکبار رنگ آمیزی و بازسازی می شوند.
