به بهانه 185 امين سال تولد نقّاش برجسته روس

تاریخ انتشار : چهارشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۵:۰۵

امروز 25 ژانويه 185 امين سال تولد ايوان شيشكين نقّاش برجسته روس است كه برترين منظره نگار روس لقب گرفته است.

به بهانه 185 امين سال تولد نقّاش برجسته روس

ایراس؛ ایوان شیشکین در یک خانواده بازرگان متولد شد.پدرش یک آدم خود ساخته و بلند فکر بود، بعد از درنگ بسیار از خواسته پسرش که می خواست یک هنرمند بشود حمایت کرد. در بین سالهای 1852-1856 میلادی در مدرسه نقاشی و مجسمه سازی مسکو تحصیل کرد، وی تحصیلاتش را در بین سالهای 1856-1860 در آکادمی هنر اس تی پترزبورگ ادامه داد.

او سریع پیشرفت کرد و همه حکم های آکادمی به وی تقدیم شد.او یک مدال طلا برای دو تا از نقاشی هایش. (چشم انداز جزیره والام، کوکو) (سال 1860 )1 و یک آکادمی بزرگ برای تحصیل در خارج از کشور بدست آورد.

شیشکین سه سال (1862-1865) در آلمان، سویس،چک، فرانسه و هلند به سر برد.

او کم کم از اساتید خارجی خود و توانایی اروپایی های در دور نمای نقاشی هایش نا امید شد؛ حال وی احساس آزادی و مستقل بودن کرد ومیل داشت که به خانه برگردد، به روسیه.

در طول تحصیل خارجی او، آتار شیشکین برای چاپ سنگی و قلم زنی نامزد شد.

قلم طراحی اسرار آمیز شیشکین چشم معترضان دوسلدورف را با هنرمندی سایه می زد و جزئیات را خالص سازی می کرد. در سال 1865 شیشکین نقاشی چشم انداز نزدیک دوسلدورف اش را کشید و در سال 1867 عنوان لوح افتخار فرهنگستان فرانسه و نمایشگاه جهان زیبا در پاریس برنده شد.

در 1865 به روسیه بازگشت و در خیابان پترزبورگ اسکان پیدا کرد؛ همان جایی او به انجمن سیار برای ارائه نمایشگاه پیوست.

یکی از اولین شاهکارهای وی ظهر در حومه مسکو (1869) است که به نقد آواز خوشی نامیده می شد.

او همیشه در کشیدن ساعات روز، تمام تابش آفتاب و حیات استاد بود.
غم و اندوه بیشه در ایالت ویاتکا(1872)، گندم سیاه (1878)، جاده در بیشه (1880)، بلوط ها (1887)، بیشه درختان کاج و روز آفتابی (1895) آثار معروف او می باشند.

تکثیر از طبیعت روی یک تضاد تیز در برابر یک قانون آکادمیک از چشم انداز نقاشی هایش قرار می گرفت. برای دوستدارانش نزدیک شدن به جزئیات، بعضی از منتقدان کارهای او را نقاشی های رنگی می نامیدند، این کدام کمبود زندگی است. که این چنین توجه به جزئیات نقاشی های یشکین می کند که موجب زوال او نمی شود ولی همه آنها را فدا می کند و به احساسات پایان می دهد. زندگی خصوصی شیشکین پراز سختی بود، دو مرتبه در عشق زمین خورد و همسرانش مردند، فرزندانش هم مردند؛

ولی هرگز او اجازه نداد غم و اندوه روی نظرهایش ظاهر شود.

آخرین کار وی تیرک درخت بیشه (1898) می باشد. او در کارگاهش نزدیک سه پایه نقاشی در حالیکه بوم نقاشی تازه ای را آماده می کرد فوت کرد.

در میان منظره کش های روسی شیشکین با وفا ترین و خالص ترین زیبایی گرایانه مادی (متاریالیسم)- در نمایش طبیعت از همه چیزهای خالص آن،[ زیبایی های آرایش داده نشده] بود.

نقش او در رسیدن به مقصود در هنر روسیه در طول سالها و هرچه که از نقاشی های عالی بوسیله اسحاق لویتان، ولنتین سِرو و کنستانتین کًروین دیده می شود گم نشده است. با وجود این حقیقت که او از زیبایی گرایی های مختلفی طرفداری می کرد و از قانون سیستم هنری مختلفی دفاع می کرد، شیشکین از یک قدرت مسلم در میان نقاشان جوان روسی در قرن نوزدهم میلادی برخوردار بود.

نسل جدید در پذیرفتن او به عنوان یک اندیشمند و استاد صورتگر از طبیعت روسیه مایوس نشده است.

برخي از آثار وي را در ادامه ذيلا با هم تماشا می کنیم:

1858